Na czym polega diagnostyka wady refrakcji?

Wada refrakcji to fachowe określenie opisujące wadę wzroku. Innym terminem jest niemiarowość oka, czyli ametropia. Wada refrakcji występuje w przypadku, gdy budowa gałki ocznej uniemożliwia ogniskowanie wiązki światła. Pomiaru dokonuje się w spoczynku z wykorzystaniem równoległej wiązki promieni świetlnych, które są skierowane w stronę siatkówki oka. W zależności od występującej nieprawidłowości wyróżnić można kilka rodzajów owej wady, do których zalicza się: krótkowzroczność, nadwzroczność i astygmatyzm (niezborność).

W jaki sposób bada się wadę refrakcji?

Metoda Dondersa stanowi subiektywną metodę badania wady wzroku. W takcie badania osoba patrzy w dal przez specjalne oprawki, do których wkłada się soczewki o różnej mocy. Badany ma za zadanie stwierdzić, w którym momencie ostrość widzenia jest najlepsza przy jak najmniejszej wartości sferycznej szkła próbnego. Na tej podstawie stwierdza się wielkość wady refrakcji. Trzeba pamiętać o tym, że badanie to może nie być nieskuteczne u dzieci, ze względu na ich zdolność do dużej akomodacji oka. To samo tyczy się osób dorosłych, u których stwierdzono silną akomodacją lub jej skurcz. Podobną, zamiennie stosowaną subiektywną metodą pomiaru jest Metoda Mgłowa. Badanie rozpoczyna się od projekcji zamglonego obrazu optotypów, a następnie zmiany szkieł w kierunku poprawy ostrości widzenia. Pierwsze szkło próbne zapewniające pełną ostrość jest jednocześnie określeniem wady wzroku, czyli refrakcji oka. Retinoskopia jest tzw. obiektywną metodą badania, nazywana jest także skiaskopią – polega na wykonaniu rzutu wiązki światła na dno oka. W wyniku tego działania możliwe jest zaobserwowanie kierunku ruchu czerwonego odblasku z dna oka w obrębie źrenicy. Badanie może być utrudnione ze względu na naturalną reakcję oka na silny promień światła. W takich przypadkach stosuje się środki farmakologiczne, które mają za zadanie porazić mięsień rzęskowy odpowiadający za akomodację. Inną metodą stosowaną do diagnostyki wady refkracji, jest autorefraktometria. Jest to zautomatyzowane i sterowane przez komputer badanie, wykorzystujące zasadę działania skiaskopii. Po wykonaniu procedury specjalista otrzymuje wydruk zawierający informację o poziomie wady sferycznej oraz niezborności.

W jaki sposób przygotować się do diagnozy?

Badanie jest nieinwazyjne i w znakomitej większości przypadków nie wymaga wcześniejszego przygotowania. W takcie badania pacjent nie może nosić swoich okularów lub soczewek kontaktowych, nawet jeżeli nie są to soczewki korekcyjne. Czasami konieczne jest zażycie środków farmakologicznych zmniejszających akomodację oka. W większości przypadków podaje się je w postaci kropli ok. 15 minut przed badaniem. Występują jednak przypadki, gdy leki podawane są kilkakrotnie przed wizytą, a ich działanie może się utrzymywać do kilku dni. W takich przypadkach warto zaopatrzyć się w okulary przeciwsłoneczne, gdyż rozszerzone źrenice z pewnością będą powodować zwiększona wrażliwość na światło.